Σε απόσταση οχτώ χιλιομέτρων από τον
Κρόκο χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου είναι κτισμένο ένα εκκλησάκι,
γνωστό με το όνομα Μπάντζαβα σού.
Για
την ονομασία του υπάρχουν δυο εκδοχές, η μία υποστηρίζει ότι είναι
τουρκική λέξη και σημαίνει ο τόπος του Μπάντσιου, δηλαδή του Παναγιώτη
και η άλλη εκδοχή είναι πως το όνομα αυτό είναι σλάβικο κατάλοιπο, συχνό
φαινόμενο στα ντόπια χωριά, αλλά μετά από τόσα χρόνια παραφράστηκε και
είναι αδύνατο να το ερμηνεύσουμε.
Μας παραξενεύει η θέση του, τόσο μακριά
από το χωριό και στην μέση του κάμπου, μας ταξιδεύει η ομορφιά του όμως
και μας θυμίζει νησάκι σε μια καταπράσινη θάλασσα. Καμία εκκλησία όμως
δεν χτίστηκε τυχαία. Υπάρχουν ενδείξεις πως στην συγκεκριμένη θέση
υπήρξε αρχαίος ναός .
Σε ανασκαφές
που έκανε το 1991 η αρχαιολόγος Αρετή Χονδρογιάννη, βρέθηκαν πολλά
ευρήματα όπως τεμάχια από όστρακα(δηλ. πήλινα σπασμένα αγγεία),κεραμικά
και διάφορα άλλα αντικείμενα . Σημαντικότατο εύρημα είναι μια αγνύθα
(υφαντικό βάρος) με σφραγίδα δίδυμης περόνης του 3ου με 2ου αιώνα π.χ.
Στα γύρω χωράφια βρέθηκαν και άλλα αντικείμενα που χρονολογούνται σε
διαφορετικές χρονικές περιόδους ,την ελληνιστική και την βυζαντινή
εποχή. Στην ανατολική πλευρά του λόφου ανακαλύφθηκαν οστά ανθρώπινων
σκελετών ,πράγμα που επιβεβαιώνει την ύπαρξη αρχαίου νεκροταφείου .Το
βέβαιο είναι πως πολλά μικροαντικείμενα αρχαιολογικής σημασίας βρέθηκαν
τυχαία από γεωργούς που καλλιεργούσαν τα χωράφια τους και από άγνοια δεν
τους δόθηκε η πρέπουσα προσοχή. Όλα αυτά υποστηρίζουν την ύπαρξη
οικισμού στην συγκεκριμένη περιοχή και υπάρχει περίπτωση ο οικισμός
αυτός να είναι κομμάτι του ξακουστού οικισμού «Σαράντα Βάντσες».
Ευχόμαστε η αρχαιολογική σκαπάνη να φέρει στο φως και άλλα ευρήματα και
να απαντηθούν τα ερωτήματα μας.
Τα αρχαία, τα ελληνιστικά και τα
βυζαντινά χρόνια πέρασαν και η περιοχή χρησίμευε ως βοσκοτόπι ή ως
καλλιεργήσιμη έκταση .Το 1922 στον Κρόκο μια αμόρφωτη γριούλα, η
Ευαγγελία Τρίκου, είπε στους δικούς της πως είδε ένα όνειρο για μια
θαμμένη εικόνα σε κείνη την περιοχή. Κανένας δεν της έδωσε σημασία. Το
μέρος ήταν πολύ μακριά από το χωριό και κει ήταν περιοχή των Πετρανών .
Η
γερόντισσα επέμενε και παρακαλούσε τον γιό της να πάνε στο συγκεκριμένο
μέρος . Μετά από πολλά παρακάλια ο γιός της , περισσότερο για να μην
της χαλάσει το χατίρι, πήρε μερικούς φίλους του και με κασμάδες κίνησαν
για το μέρος ονειρεύτηκε η μητέρα του. Όταν έφτασαν στο μέρος που
βρισκόταν ο λόφος, η τυφλή γερόντισσα τους έδειξε ένα συγκεκριμένο
σημείο και τους είπε εκεί να σκάψουν, εκεί που βρέθηκαν ευρήματα αρχαίου
ναού από την αρχαιολόγο χρόνια μετά και κει που τώρα βρίσκεται το ιερό
βήμα. Σκάβοντας οι παρευρισκόμενοι δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν
ανακάλυψαν μια εικόνα της Αγίας Τριάδας που ειδικοί μετά από εξέταση την
τοποθετούν περίπου στην βυζαντινή εποχή.
Ήταν συχνό φαινόμενο την εποχή της εικονομαχίας (8ο με 9ο αιώνα) να
θάβονται από χριστιανούς εικόνες για να γλυτώσουν την καταστροφή από
τους εικονομάχους . Δεν είναι παράξενο κάτι τέτοιο να συνέβηκε και δω.
Το ανεξήγητο όμως είναι το πώς μια αμόρφωτη ,τυφλή γριούλα υπέδειξε το
σωστό σημείο όπου βρέθηκε η πολύτιμη αυτή εικόνα . Οι Κροκιώτες το
θεώρησαν τότε θαύμα και μια και η περιοχή στον λόφο δεν είχε ιδιοκτήτη
,τα γύρω μέρη τα καλλιεργούσαν γεωργοί από τα Πετρανά , αποφάσισαν να
χτίσουν ένα εκκλησάκι και να του δώσουν το όνομα της Αγίας Τριάδας.
Την Κυριακή του Θωμά το εκκλησάκι αυτό γιορτάζει. Μέρες πριν
καθαρίζεται, ασβεστώνεται, σημαιοστολίζεται και περιμένει τους
επισκέπτες του με κεράσματα. Το πρωί γίνεται κανονική λειτουργία που την
παρακολουθεί πλήθος πιστών. Την ημέρα αυτή καβαλάρηδες επισκέπτονται
και τιμούν την Αγία Τριάδα με τα άλογά τους.
Προσκυνούν την εικόνα που βρήκε η
Γερόντισσα και ανάβουν κερί. Στο τέλος αφού κεραστούν ανεβαίνουν στα
άλογα τους και φεύγουν καλπάζοντας στην πράσινη θάλασσα από στάχυα που
σήμερα είχε και πολλά κύματα λόγω του δυνατού αέρα που φυσούσε.
Με τον μικρό αυτό εορτασμό τελειώνουν τα πασχαλινά έθιμα στον Κρόκο και όλα ξαναρχίζουν να μπαίνουν στην καθημερινή ρουτίνα. Υπάρχει βέβαια η στολισμένη Πρωτομαγιά που την περιμένουν όλοι πως και πως για να στολιστούν και να κατεβούν στην περιοχή του Λάκκου, να φάνε ρυζόγαλο με κρόκο, να χορέψουν και να τραγουδήσουν τα «μαϊσια» τραγούδια και γενικώς να τσακώσουν τον Μάη που ναι και σκανδαλιάρης.
Ιωάννα Κύρου
Νηπιαγωγός
Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου